«θυσέας» – Θεατρικό έργο του Κωνσταντίνου Αβράμη

η 24χρονη αριάδνη αγνοείται εδώ και 12 ημέρες. ο γιος του υπουργού δημοσίας τάξης, κωνσταντίνος ντεκαβλές, καλεί την αστυνομία ομολογώντας τον φόνο της. στο σπίτι του σπεύδει ο αστυνομικός ηρακλής με σαφείς οδηγίες: πρέπει να κρατήσει τον «φονιά» στο σπίτι δίχως να τον συλλάβει ως που να ενημερωθεί ο υπουργός. η συνύπαρξη των δύο νέων αντρών αποκαλύπτει πως μοιράζονται περισσότερα απ’ όσα νόμιζαν: αμφότεροι σκακιστές και σινεφίλ, με κοινό μουσικό γούστο, ακόρεστο μίσος για τον πατέρα και βαθιά ενοχή. καθένας τους αισθάνεται υπαίτιος για τα δεινά των ανθρώπων, επιφορτισμένος με το καθήκον να διορθώσει έναν κόσμο out of joint, αντιλαμβάνεται τον εαυτό ως μυθικό τέρας, κάτοπτρο ο ένας του άλλου, αυτοκαταστροφικοί όσο και άκακοι. η πραγματική τέλεση του φόνου δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την καταδίκη, τον σωφρονισμό και την εξιλέωση· μία ψευδής ομολογία αρκεί, αν υποστηριχθεί από τη μαρτυρία ενός αστυνομικού. η φούσκα ―εφήμερη, πλην ικανή να φέρει την κάθαρση του (προ)πατορικού αμαρτήματος― μπορεί να σκάσει μόνο αν ο ένας δεν ακολουθήσει τον μίτο του άλλου.