«Σαν Θέατρο» – Θεατρικό έργο της Ζέττας Μπαρμπαρέσσου

Ο Παύλος, δημόσιος υπάλληλος, άνθρωπος χαμηλών τόνων, όχι ιδιαίτερα κοινωνικός, ξυπνάει ξημερώματα δίπλα σε μια άγνωστη κοπέλα μετά από μια βραδιά σε μπαρ με πολύ αλκοόλ. Η κοπέλα έχει ένα σεντόνι τυλιγμένο στο λαιμό της, ο Παύλος πανικοβάλλεται, νομίζει ότι την έχει πνίξει ο ίδιος. Μετά από δυο μέρες, συναντά τον αδελφικό του φίλο Γιάννη προκειμένου να ζητήσει βοήθεια, να κατασκευάσει ένα άλλοθι για τη νύχτα του φόνου. Η εικόνα της γυναίκας έχει αφυπνίσει την από χρόνια θαμμένη ενοχή του, ένα περιστατικό της παιδικής του ηλικίας. Σε ηλικία 8 ετών, λίγο μετά το διαζύγιο των γονιών του, πυροβόλησε το θυρωρό της πολυκατοικίας τους με περίστροφο που βρήκε στο συρτάρι του πατέρα του. Ο πατέρας του, ο Άγης, εργολάβος την εποχή της Χούντας, χαρακτήρας αυταρχικός και χειριστικός απέναντι σε όλους, κατάφερε να «κουκουλώσει» την υπόθεση αλλά τού «φύτεψε» μια πλαστή εκδοχή του συμβάντος με σκοπό να τον κρατήσει «δεμένο» επάνω του. Υποτίθεται ότι το παιδί σκότωσε το θυρωρό, στην πραγματικότητα τον είχε απλώς τραυματίσει. Όταν, με τη βοήθεια του φίλου του, ο Παύλος ξανασυναντά την κοπέλα εκείνης της βραδιάς, αποκαλύπτεται πως πρόκειται για πρόσωπο που σχετίζεται με την παλιά ιστορία του πυροβολισμού. Τότε, όλοι αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν την αλήθεια.