«Μην στείλεις στον εξ, στείλε στο έξι» – Διήγημα της Κατερίνας Τρέσσου

Φρεσκοχωρισμένη μετά από έξι χρόνια και αφού πέρασα τα στάδια του χωρισμού ένα κάθε βδομάδα, είχα φτάσει στο στάδιο που ήθελα να βγαίνω συνέχεια, να γνωρίζω κόσμο, να φλερτάρω. Κάτι τέλος πάντων για να ξεφύγει το μυαλό.

Να ξεφύγει από μια απογοήτευση, από την αμφιβολία για το αν αγαπήθηκα ποτέ. Επειδή μάλιστα και η αιτία του χωρισμού ήταν ότι δεν ήθελε να παντρευτεί και ότι δεν με έβλεπε σοβαρά, μετά από έξι χρόνια ε; Υπήρχε και η απορία γιατί δεν είμαι marriage material. Ούτε εγώ θέλω να παντρευτώ ακόμα, αλλά άλλο να μην θέλω εγώ και άλλο να μην θέλει ο άλλος. Καταλαβαίνει κάποιος τον συλλογισμό;

Τέλος πάντων, πάνω που είχαμε κάτι Bachelorette, πάνω που είχαμε κάτι γάμους, κάτι καινούργιες γνωριμίες, ένας ιός λέει στην Κίνα. Μολύνονται άτομα λέει, πεθαίνουν και κάποιοι χιλιάδες. Οκ λες εσύ, Κίνα, σιγά μην έρθει ως εδώ. Να το πρώτο κρούσμα στην Ιταλία, οκ λες πάλι, μπορεί και να την γλυτώσουμε. Ταξιδάκι για την εβδομάδα μόδας του Μιλάνου, μολύνθηκε μάνα και κόρη. Και αυτό ήταν. Ξαφνικά σταμάτησε ο πλανήτης.