«Η πρώιμη υποδοχή του Ρεαλισμού και του Νατουραλισμού στο Νεοελληνικό Θέατρο»

Η επιστημονική έρευνα γύρω από την πρόσληψη του Ρεαλισμού και του Νατουραλισμού στο ελληνικό θέατρο βρίσκεται στα πρώτα της βήματα• η ευρύτερη ευρωπαϊκή ρεαλιστική παράδοση, από τον συμβατικό Ρεαλισμό του ‘καλοφτιαγμένου έργου’ και του ‘έργου µε θέση’ ώς τον μαχητικό Νατουραλισμό της δεκαετίας του 1870, αποτελεί εδώ και χρόνια στόχο της ιστοριογραφίας του θεάτρου µας αλλά δεν έχει γίνει ακόμα αντικείμενο μιας συστηματικής και συνθετικής μελέτης. Ο παρών τόμος μελετών αποτελεί ένα έναυσμα για τη διερεύνηση επιμέρους ζητημάτων όχι τόσο αυτονόητων και άμεσα προσπελάσιμων.

Ο αναγνώστης του τόµου θα περιδιαβεί στο εσωτερικό του ερωτήµατα που σχετίζονται µε την ορολογία, την ιστορική διαµόρφωση και εξέλιξη του κινήµατος στην ελληνική του διάσταση. Θα συναντήσει επίσης µια ευρεία θεµατολογία λιγότερο ή περισσότερο αχαρτο­ γράφητων πτυχών του:

– τις σκηνικές τύχες ξένων θεατρικών έργων, από το βουλεβάρτο του Αλφρέδου Καπύς και τον συµβατικό ρεαλισμό του Χέρμαν Ζούντερμαν έως τα ώριμα ρεα­ λιστικά δράµατα του Αύγουστου Στρίντµπεργκ και του Ερρίκου Ίψεν
– δραµατουργικούς πειραµατισµούς Ελλήνων συγ­ γραφέων, όπως ο Μάρκος Αυγέρης και η Γαλάτεια Καζαντζάκη, που επιχείρησαν την καλλιέργεια των ρεαλιστικών ιδανικών αλλά και τις προσπάθειες ανάσχεσης των τελευταίων από συγγραφείς όπως ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης
– εγχώριες ρεαλιστικές ή νατουραλιστικές αναζητή­ σεις στις σκηνικές πρακτικές και το δραµατολόγιο της Κυβέλης ή στα διαθέσιµα εγχειρίδια υποκριτικής του Μεσοπολέµου.

Ο αναγνώστης του τόµου θα έρθει εν τέλει αντιµέτωπος µε ερωτήµατα µάλλον παρά µε απαντήσεις, µε µια σειρά από ερµηνευτικές προτάσεις γύρω από το πολύπλοκο αυτό θέµα.