“Η λαλιά των Σαρακατσάνων” – Μελέτη του Ζήση Κατσαρίκα

Προσπάθησα να γράψω μια λαλιά που μίλησα και δεν την έγραψα , ούτε εγώ, ούτε κάποιος άλλος. Μια λαλιά ως ηχώ και όχι ως γραφή.

Δεν ξέρω αν το ότι το Σαρακατσάνικο ιδίωμα είναι προφορικό μου δίνει το “γλωσσική αδεία” στα ορθογραφικά λάθη, αλλα πιστέψετε πολλές φορές με προβλημάτισε η ορθογραφία των λέξεων.

Αναζητώντας βοήθεια στα διάφορα λεξικά που κυκλοφορούν εύρισκα την λέξη διαφορετικά γραμμένη. Έτσι επέλεγα με κάθε ειλικρίνεια την πιο “αισθητική” για μένα, γραφή. Δεν νομίζω όμως γενικά από την εμπειρία που απέκτησα να υπάρχουν κάποιοι ειδικότεροι κανόνες. Εύχομαι να βρεθούν ειδικότεροι εμού και να μας δώσουν κάποιες ορθογραφικές κατευθύνσεις,. Ως τότε θα μιλάμε την Σαρακατσάνικη λαλιά, δεν θα την γράφουμε. Όπως συνέβαινε αιώνες τώρα.