“Η Έννοια του Μέτρου και το Κριτήριο της Βιωσιμότητος” – Μονογραφία του John D. Pappas

Η κλασική έννοια τού μέτρου, που είναι συναφής με τις έννοιες τής μετριοπαθείας και ισορροπίας, έχει προσδιορισθεί αριθμητικά στην αρχιτεκτονική και τις τέχνες. Αλλά στα νομικά, την πολιτική, τις κοινωνικές επιστήμες και την επιστήμη τής ψυχολογίας, το μέτρο είναι μία ασαφής έννοια. Αυτή η απροσδιοριστία τής εννοίας τού μέτρου, σε συνδυασμό με την ανθρώπινη παρορμητική τάση για υπερβολή, έχει καταστήσει πολλά άτομα, κοινωνίες και κράτη επιρρεπή σε υπερβολικές αποκλίσεις από το μέτρο—ήτοι σε φαινόμενα Ύβρεως, η οποία έχει οδηγήσει κοινωνίες, κράτη, ή ακόμη και αυτοκρατορίες στην καταστροφή. Διότι οσάκις οι άνθρωποι στερούνται μιας στοιχειώδους αισθήσεως τού μέτρου, τότε χάνουν την επαφή τους με την πραγματικότητα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορούν να εφαρμόζουν εναλλακτικώς το κριτήριο τής βιωσιμότητος—ελλείποντος ενός σαφούς και μη αμφιλεγομένου ορισμού τού μέτρου—προκειμένου να ανιχνεύσουν εγκαίρως υβριστικές αποκλίσεις τους από το μέτρο ώστε να περιοριορίσουν τις δυσμενείς ή και ολέθριες επιπτώσεις τής νομοτελειακώς επακολούθου νεμέσεως.