«Φαγητοπαραμύθια» – Έμμετρα παραμύθια του Θοδωρή Δημητρακόπουλου

ΠΡΟΦΙΤΕΡΟΛ

έμμετρη ιστοριούλα

Το μεγάλο το κουτάλι
στο βασιλικό το μπολ
που ‘ναι με προφιτερόλ.
Πέρασε μια βδομάδα
φάγαν το προφιτερόλ,
μα ποιος πλένει το κουτάλι;
Η λαντζέρισσα παλεύει
δύο μέρες, δύο νύχτες
τίποτα δεν καταφέρνει.
Καλούν τότε δυνατούς
ιπποκόμους και εργάτες
τρίβουνε κι αυτοί μα τζίφος.
Ήρθαν τότε κι οι ιππότες
με θεόρατα σπαθιά,
στο νεράκι μια τρύπα.
Ήρθανε κι οι ευγενείς
με μαντήλια ακριβά,
με εξωτικά πανιά,
απλά σκίσαν τα μαντήλια.
Πήγανε, για να το πλύνουν
σε μια στέρνα για τα ρούχα,
δεν πετύχαν και πολλά,
μα γλυκάθηκε η στέρνα,
τόσα χρόνια με σαπούνια
είδε, τι ‘ναι η σοκολάτα.
Τότε είπε μια φωνή
«Ρε δεν πάμε στον Γιαννάκη;»
Ήταν γιός ενός σταυλίτη
και τον λέγαν «Γλυκατζή»
Μόλις είδε το κουτάλι,
καθαρίζει στην στιγμή.
Και τον κάνανε ιππότη
και τον κάναν ευγενή
και για οικόσημο του ‘δώσαν
ένα ασημί κουτάλι
σ’ ένα χρυσαφένιο μπολ
γεμάτο προφιτερόλ