«Το Θέατρο της Νικόπολης» – Σύγγραμμα των Κωνσταντίνου Λ. Ζάχου, Ευάγγελου Α. Παυλίδη, Αχιλλέα Τρανουλίδη

Η ενασχόληση της Επιστημονικής Επιτροπής Νικόπολης με το Θέατρο άρχισε σχετικά αργά, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα μνημεία, ρωμαϊκά και παλαιοχριστιανικά, η προστασία και ανάδειξη των οποίων είχε ενταχθεί στο πρόγραμμα της Επιτροπής από τις αρχές του 2000. Και αυτό γιατί το επιβλητικό μνημείο, που δεσπόζει στην περιοχή του «ἐν ἄλσει προαστείου» της Νικόπολης και το οποίο μαζί με το γειτονικό του Στάδιο και το Γυμνάσιο αποτέλεσε μέρος του οικοδομικού προγράμματος του Αυγούστου στο πλαίσιο της αναδιοργάνωσης των αγώνων των Ακτίων, παρουσίαζε πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα. Η μεγάλη έκταση του κτίσματος, οι εξειδικευμένες και δαπανηρές μελέτες που απαιτούνταν για το ξεκίνημα των εργασιών συντήρησης και αποκατάστασής του, κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά στοιχεία υπήρξαν για την ένταξή του στα προγράμματα του ΕΣΠΑ.

Οι έως τότε επεμβάσεις της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, μέσω της Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων, οι οποίες ξεκίνησαν τη δεκαετία του 1960 και συνεχίσθηκαν έως και την τελευταία δεκαετία, αποσκοπούσαν πρωτίστως σε στερεώσεις τμημάτων του Θεάτρου που παρουσίαζαν άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης και παράλληλα στην ανασκαφική διερεύνηση και τη σχεδιαστική αποτύπωσή του. Επαληθεύτηκε τότε και συμπληρώθηκε η πρώτη κάτοψη του μνημείου, που είχε πραγματοποιήσει στις αρχές του 19ου αιώνα ο Βρετανός αρχιτέκτονας Τόμας Λέβερτον Ντόναλντσον (Thomas Leverton Donaldson, 1795-1885).