«Το τετράγωνο» – Μυθιστόρημα του Αύγουστου Κορτώ

“Επειδή σαν τη χαρά του να μοιράζεσαι δεν έχει, κι επίσης επειδή ένα απ’ τα αγαπημένα μου ρητά είναι το “Μην τάξεις σ’ άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι”, σας παραδίδω, ελεύθερο και κουσουρλίδικο, το ‘Τετράγωνο’, γραμμένο στην τρυφερή και τετράπαχη ηλικία των 20 ετών. Τόσο ήξερα, τόσο έκανα. Φιλί.

Η εκδότριά τους ήταν η αείμνηστη Μάγδα Κοτζιά του Εξάντα, και τα μοιράζομαι γιατί τα βιβλία γράφονται για να διαβάζονται – όποια κι αν είναι η μορφή τους”

Αύγουστος Κορτώ

Ένα μεσήλικο ζευγάρι ερωτεύεται παράφορα μια νεαρή φοιτήτρια -την ίδια όμως φοιτήτρια που ένας άλλος, ανώνυμος και άφυλος για εκείνην επιστολογράφος πολιορκεί συγχρόνως με παθιασμένα ερωτικά σημειώματα. Μεσ’ από την ιστορία τους μπορείτε να κοιτάξετε κατά πρόσωπο σ’ έναν καθρέφτη. Έναν καθρέφτη που αντανακλά εσάς, τις επιθυμίες σας, ή ανθρώπους σαν εσάς, με επιθυμίες σαν τις δικές σας. Πάνω απ’ όλα ωστόσο το βιβλίο αυτό είναι ένα μουσικό έργο, που οι τέσσερις οργανοπαίχτες του, αισθητικά και αισθησιακά, πασχίζουν να ανιχνεύσουν τη δαιμονική σύμπτωση που οι άνθρωποι αποκαλούνε έρωτα.