«Στην αναμονή» – Συλλογή διηγημάτων της Τέας Γιάννου

Ποιος δεν βρέθηκε «στην αναμονή» και μάλιστα πολλές φορές στη ζωή του… Με μεγάλη ή μικρή διάρκεια, η «αναμονή» δεν παύει να είναι ένα γεγονός που όλοι μας έχουμε γευτεί. Συνήθως, χωρίς να είναι καθόλου δική μας επιλογή. Το θέμα είναι πώς το αντιμετωπίζουμε, για να περνάει όσο γίνεται πιο ανώδυνα, μέχρι κι ευχάριστα κάποιες φορές…

Στην αναμονή στο τηλέφωνο, όταν είναι κατειλημμένος ο αριθμός που καλείς ή όταν περιμένεις να ελευθερωθεί γραμμή, ενώ βιάζεσαι. Στην ουρά, για το λεωφορείο. Όταν περιμένουμε να φθάσει στην εκκλησία αυτός που καθυστερεί στον γάμο. Ή παλιότερα, περιμένοντας τον ταχυδρόμο, να φέρει ένα πολυπόθητο γράμμα. Να έρθει η σειρά σου στον μπαρμπέρη, αλλά και στην τουαλέτα, κυρίως έχοντας φτάσει στο αμήν. Όταν τα παλιά χρόνια, στο «πάρτι» ένα κορίτσι καθόταν, ενώ επιθυμούσε να χορέψει και περίμενε να βρεθεί ο «καβαλιέρος». Στην αναμονή να φθάσουν νέα από τον καπετάνιο-άντρα σου, ενώ είχε καταληφθεί το πλοίο του από πειρατές σε άγνωστες μακρινές θάλασσες. Να μπαίνεις στην αναμονή να εξυπηρετηθείς από «ρομπότ», μετά τα μεσάνυχτα. Ή όταν κάποια βράδια περιμένεις να σε πάρει ο ύπνος, αλλά αυτός δεν σε καταδέχεται. Και άλλες πολλές φορές στη ζωή μας, που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αναμονή.

Παρακάτω, αναφέρονται μικρές αυτοτελείς ιστορίες, περιπτώσεις, που μας βάζουν «στην αναμονή». Μερικά στιγμιότυπα προκύπτουν από την ίδια τη ζωή μας, ενώ άλλα είναι μυθοπλασίες, συνδυασμένες με πραγματικά βιώματα. Το κείμενο πλαισιώθηκε από φωτογραφίες που είχα τραβήξει σε διάφορες περιστάσεις. Εξαιρούνται οι φωτογραφίες της βάπτισης, ενώ την παλιά όπερα Καΐρου, τα ζωάκια στα αγγλικά και τα μουστάκια τα εντόπισα στο Διαδίκτυο. Δημιούργησα τα κολάζ όπως και το σκιτσάκι με το ασθενοφόρο, γιατί καμιά φωτογραφία δεν κάλυπτε το συγκεκριμένο θέμα. Μετά από κάθε ιστορία, ακολουθεί ένα σχετικό απόφθεγμα.

Οι ιστορίες χωρίστηκαν σε 4 ομάδες ξεκινώντας από «τον παλιό καιρό» και τη μυθολογία. Ακολουθούν δύο βασικές ομάδες, «τα χρόνια πριν το κινητό» και «στην εποχή του κινητού». Τέλος, μερικές «διαχρονικές» εξιστορήσεις, για γενικότερα θέματα.

Με την ευκαιρία αυτή να ευχαριστήσω όλους εκείνους που μοιράστηκαν μαζί μου εμπειρίες, δίνοντάς μου τροφή για γράψιμο…