«Πεσόντες» – Θεατροειδής διάλογος του Αντώνη Γαβαλά

Ένας άνδρας, μια γυναίκα, μια αγάπη ανάμεσά τους. Έχουν μια τελευταία ευκαιρία να ζυγίσουν τις αναμνήσεις τους, να περάσουν ένα καθαρτήριο για ν’ αντέξουν την ύπαρξή τους. Αναζητούν την ιδέα της αγάπης που θα συγχωνεύσει την αιωνιότητά τους. Μέσα από το «θεατροειδή» αυτό διάλογο ο συγγραφέας προσπαθεί να εξυψώσει την έννοια της αγάπης, πέρα από συμβάσεις και συναισθηματικές εξισώσεις. Χρησιμοποιεί το ευφυολόγημα ‘θεατροειδής’, διότι θέλει να προσδώσει μια θεατρικότητα στο διάλογο, δίχως να διατείνεται ότι ακολουθεί τις αρχές του θεατρικού λόγου.

«Η ιδέα της αγάπης είναι η αληθινή. Αυτό που ζει ανεξάρτητα και για πάντα, δε δεσμεύεται σε πρόσωπα.»