«Ο μικρός μάγος» – Θεατρικό έργο του Βασίλη Βάγια

(Ήχος από φρενάρισμα και στη συνέχεια ο ήχος της πόρτας του λεωφορείου που ανοίγει.)

Γυναίκα: Οδηγέ! Μισό λεπτό να ανέβω. Σε έβαλαν να οδηγάς τέτοια μέρα κακομοίρη; (ο οδηγός είναι πίσω από διαχωριστικό, την κοιτάει και δεν απαντά)

Δεν φταίνε αυτοί οδηγέ, εσύ φταις που δεν φρόντισες να ξεγλιστρήσεις. Ξέρεις, ήταν να δουλεύω και εγώ σήμερα. Πριν δυο βδομάδες ανακοίνωσαν το πρόγραμμα των γιορτών. Τους άκουσα με προσοχή, τους είπα, ναι βεβαίως, δέκα το πρωί, τριανταμία του Δεκέμβρη, ναι να πάρει άδεια ο μικρός, θα έρθω εγώ, ο μικρός με ευχαρίστησε, χθες το απόγευμα μου είπαν «Θα τα πούμε αύριο», εγώ κούνησα το κεφάλι, και να ‘μαι! Άδεια ο μικρός, άδεια και η μεγάλη. Και η μεγάλη το ευχαριστήθηκε! Σαν να μην έχει αύριο το γλέντησε! Δέκα ώρες δουλειά τελευταία μέρα του χρόνου. Τελευταία μέρα του οποιοδήποτε χρόνου. Γι’ αυτό σου λέω οδηγέ, πάρκαρε το και όπως είσαι τράβα να γλεντήσεις και συ. Θα πάρω ταξί σου λέω. Πήγαινε, όσο προλαβαίνεις δηλαδή, γιατί έχεις ήδη αργήσει. Με ακούς;