«ΜΠΑΡΑΛίΝΑ» – Θεατρικό έργο της Τέρψης Κονταργύρη

Ο ΜΠΑΡΑΛίΝΑ επισκέπτεται το ατελιέ του ΦΟΡΕΜΑΤΟΠΟΙΟΥ με σκοπό να ράψει το «φόρεμα ετών 30». Στην πόλη αυτή οι άνθρωποι χωρίζουν τη ζωή τους σε δεκαετίες και ενηλικιώνονται στα 20. Φοράνε ρούχα τα οποία αποκαλούν «φορέματα», καμουφλάρουν με αυτά τις «ατέλειες» που κουβαλούν, γιορτάζουν την αλλαγή του χρόνου μασκαρεμένοι και στρογγυλοποιούν ό,τι περνάει από το χέρι τους ή από το μυαλό τους.

Ο ΦΟΡΕΜΑΤΟΠΟΙΟΣ είναι μόδιστρος. Συγκρατημένος, αυστηρός και κατηφής. Απεχθάνεται την ελαφρότητα στα πράγματα. Έχει θεσμικό ρόλο στην πόλη αυτή, όπου κατασκευάζει τα «φορέματα», βασιζόμενος στις αδυναμίες που πρέπει να καλύψει ο κάθε πελάτης. Η λέξη «φόρεμα», εν προκειμένω, έχει την έννοια του φερόμενου πράγματος ή την αρχαϊκή έννοια του άχθους. Καταδιώκεται από την ελαφρότητα του ΜΠΑΡΑΛίΝΑ.

Τον ΜΠΑΡΑΛίΝΑ τον λένε για τρελό. Είναι κουήρ, όπως θα πει αλλόκοτος. Ένας παρενδυτικός με κίνητρα επαναστατικά, που επιδιώκει να εγκαθιδρύσει το αδιανόητο, το ακατάληπτο και το απ’ αλλού φερμένο [προς αποφυγή παρεξήγησης: δεν είναι γυναικωτός και αυτό έχει σημασία]. Αθυρόστομος, απρόβλεπτος, φλύαρος και φαινομενικά ελαφρύς. Στην ελαφρότητά του, ωστόσο, κρύβεται η βαρύτητα του κόσμου όλου. Γυρίζει μόνιμα ντυμένος μπαλαρίνα και ντύνεται με το «φόρεμα» της συγκεκριμένης κοινωνίας μόνο την ημέρα της πρωτοχρονιάς, όταν οι υπόλοιποι είναι μασκαρεμένοι. Υποσκάπτει τις βεβαιότητες του ΦΟΡΕΜΑΤΟΠΟΙΟΥ.