“Μικρά όνειρα και μια αναφορά στην Αρσινόη” – Ποιητική συλλογή του Κώστα Κωνσταντινίδη

Πέρασαν τα συρτάρια με τα αρχαία όστρακα .
Στιγμές-νομίζω πως δεν θα επανέλθω στη γη μου .
Αργότερα σε χρόνια δίσεκτα, αναθεωρώ τα λεκτά της Κυβέλης
κι ορκίζομαι να ενώσω τύχες και ζωές-όλων σε μια Ζωή-μονάχα .
Σε άλλες εποχές διατηρούσα το λάθος της απελπισίας
κι ανάμεσα στα μάρμαρα που με έτρεχαν κυβερνούσε
η μορφή που γεννά τους ομοίους μου και Κάβειρους .
αργότερα με χίλια-τόσα ψέματα ωραιοποιούσα
αναίτιες επιδιώξεις για θρυμματισμένα πρόσωπα
του νου μου που χωρίς συστολή επανέφερε
απ’ την αρχή της δικής μου κοσμογονίας .
Σε άλλες πάλι στιγμές ευγνωμονούσα
τους επιόρκους θαυμαστές της Αρσινόης
που κάθε λίγο-χαράματα προσεύχονταν :
«Για την μοίρα των θνητών επιδιώξεων μας !»,
… φώναζαν δυνατά !