«Λεοπόλδος ο Θαλασσινός» – Θεατρικό έργο του Ηλία Γραμματικογιάννη

Στον κόσμο δεν είναι γνωστό ακόμη το μαγειρικό αλάτι. Στο απομονωμένο νησί Αναλάτα, ο μάγειρας Λεοπόλδος ικανοποιεί τους ιθαγενείς με ευφάνταστες μαγειρικές πατέντες. Μια μέρα στο τραπέζι του κάθεται η φτωχική οικογένεια Μπόνγκο με ρούχα γεμάτα άσπρη σκόνη απ’ το χωράφι τους. Από ατύχημα, λίγη από την άσπρη σκόνη τινάζεται στο φαγητό.

Ο Λεοπόλδος γεμάτος θυμό, για να τους πείσει ότι το φαγητό τρώγεται δοκιμάζει μια μπουκιά γεμάτη άσπρη σκόνη. Εκεί γίνεται το θαύμα. Η ιστορία γνωρίζει το αλάτι.

Ανακαλύπτει ότι η γη των Μπόνγκο είναι γεμάτη ορυκτό αλάτι για αυτό δε φυτρώνει τίποτα. Αποκτά τη γη τους προκειμένου να εξασφαλίσει εργασία για την κόρη τους. Εν τέλει τους αναγκάζει να του δίνουν το αλάτι εσώκλειστοι στη γη τους, ζώντας στην εξαθλίωση.

Οι κάτοικοι του Νησιού εθίζονται στην αλατισμένη μαγειρική ξεχνώντας τα πικρά και ξινά χρόνια. Κανείς δε νοιάζεται για τους Μπόνγκο. Ένα πρωί καταφθάνει καράβι. O Λεοπόλδος θα δοξαστεί στους αιώνες για το αλάτι του;