“Η κοινή αλιευτική πολιτική” – Οδηγός χρήστη

Η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι συνυφασμένη με την επιδίωξη της ενότητας μέσα από την πολυμορφία. Η ΕΕ παρέχει στα κράτη μέλη της τα μέσα για να συνενώνουν τις δυνάμεις τους και να τηρούν ενιαία στάση σε παγκόσμιο επίπεδο σε θέματα μείζονος σημασίας για την ειρήνη, την ευημερία και την οικονομική ευμάρεια. Αυτό το επιτυγχάνει όμως χωρίς να ισοπεδώνει τις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών και των περιφερειών της: αντιθέτως, επιδιώκει να διατηρεί την πολυμορφία των πολιτισμών και των παραδόσεών τους.

Το ίδιο ισχύει για την κοινή αλιευτική πολιτική. Ο αλιευτικός κλάδος της ΕΕ συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον ανομοιόμορφων του κόσμου. Ο ευρωπαϊκός στόλος διαθέτει από μηχανότρατες-εργοστάσια που αλιεύουν βακαλάο της Αρκτικής υπό θυελλώδεις ανέμους 9 μποφόρ μέχρι αλιευτικά σκάφη με παραγάδια 30 ποδών που αλιεύουν σαρδέλες σε ήρεμα νερά λίγα μόλις μίλια από τις ακτές της Αδριατικής και γρι-γρι που αλιεύουν τόνο στην τροπική ζέστη του Ινδικού Ωκεανού. Η κοινή αλιευτική πολιτική καλείται να κρατήσει τις ισορροπίες σε έναν τομέα ο οποίος εκτείνεται από τον ιδιώτη ερασιτέχνη ψαρά στο ένα άκρο μέχρι τις εισηγμένες στο χρηματιστήριο εταιρείες με κύκλο εργασίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ στο άλλο άκρο, και ο οποίος καλύπτει ολόκληρη την αλυσίδα της αγοράς, από το σημείο αλίευσης έως την πώληση στον τελικό καταναλωτή περνώντας από τα στάδια της εκφόρτωσης, της μεταφοράς, της μεταποίησης και της διανομής.