“Λαμπρινή Μποβιάτσου | Η απάντηση του καθρέφτη” – Πινακοθήκη Γ. Βογιατζόγλου

Παραθέτω μία πρόσφατη ανάρτηση, εξομολόγηση θα έλεγα, της Λαμπρινής Μποβιάτσου στα social media, επειδή θεωρώ ότι εκφράζει συναισθήματα που καθορίζουν την συμπεριφορά της γενικότερα, εμφανή και στο εικαστικό της έργο, και που το χαρακτηρίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό.

«Λίγο πριν τα Χριστούγεννα νιώθω πάντα μια κρυφή αγωνία, φαινομενικά αδικαιολόγητη. Αυτή η επιβεβλημένη ευτυχία, αυτή η υπερπροσπάθεια, για να πάνε όλα καλά, οι σχέσεις που παρά τις ρωγμές τους, οφείλουν να μοιάζουν τέλειες, οι ρόλοι που πρέπει να παίξεις, ο κόσμος σου, που θα πρέπει να πλημμυρίσει αγάπη… Οι απουσίες, που οφείλεις να συνηθίσεις… ειδικά αυτές, όλα σε μεγένθυση. Μια αγωνία υποβόσκουσα, μα πάντα παρούσα».