«Ειδύλλιο» – Ποίημα του Ρώμου Φιλύρα [✩Audio-book]

Ειδύλλιο

Τη νύχτα που αγρυπνώ και συλλογιέμαι

και ή λάμπα καίει στο τραπέζι ακόμα

κι ‘ Εσένα πιά μονάχα αναθυμιέμαι,

τα μαύρα μάτια σου και το κρεμ χρώμα

τού φορέματος πού σ’ αγλάιζε όλη

σαν έπεφτε τα φως μέσα στη σάλα

κι όλος χαρά κι εγώ, σ ‘ έκπαγλη σχόλη

τα υπέρτατα ένιωθα και τα μεγάλα

προβαίνεις πάντα κι έρχεσαι με χάρη

στης κάμαράς μου τη βαθιά γαλήνη,

κι άξαφνα σβήνεις … όπως σέ σουδάρι

επάνω μιάν αχτίνα απ’ τη Σελήνη.

Και τότε βλέπω τη ζωή μου κήπο

που την έζησα στ’ άνθη και στα μύρα

κι όμως απ’ όλα επάνω, σαν σέ χτύπο

άυλου σφυριού, ξυπνώ με την πορφύρα

ντυμένος τής Αγάπης κι αντικρίζω

στα ρόδα πού μαδούνε πιά για μένα

ένα εκατόμφυλλο πού ξεχωρίζω

και πλάι του κλείνω μάτια μαγεμένα…