«Βελλεροφόντης» – Θεατρικό μυθόδραμα του Χρήστου Α. Τσίρκα

0

Τίτλος: «Βελλεροφόντης»

Συγγραφέας: Χρήστος Α. Τσίρκας

Είδος: Θεατρικό μυθόδραμα

Ψηφιακή έκδοση

Άδεια διανομής: Ελεύθερη διάθεση

ISBN 978-145-66-3399-1

Σελίδες: 201

Έτος έκδοσης: 2019

 

✔ Κατεβάστε το e-book:

  Διαβάστε    Google Play    Apple Book

 

✔ Περιγραφή:

Ένα λυρικό θεατρικό μυθόδραμα, βασισμένο στον αρχαίο μύθο του Βελλεροφόντη, με αλληγορικές αναφορές στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και με μια ψυχογραφική σκιαγράφηση της ανθρώπινης φύσης.

Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Βελλεροφόντης γεννήθηκε στην κορινθιακή Εφύρα, στον μυχό του Αργολικού κόλπου, δύο γενιές πριν τον Τρωικό πόλεμο. Εξαιτίας των πολυθρύλητων κατορθωμάτων του, η αρχαία κορινθιακή παράδοση τον ήθελε γιο του Ποσειδώνα και τον συνδέει με τον άλλο γιο του, τον Χρυσάορα, ο οποίος ξεπήδησε απ’ τον τράχηλο της Γοργόνας Μέδουσας μαζί με τον Πήγασο, τη στιγμή που την αποκεφάλιζε ο Περσέας. Ανάμεσα στους ανθρώπους, πατέρας του θεωρείται ο Γλαύκος, βασιλιάς της Εφύρας και γιος του μυθικού Σίσυφου, και μητέρα του η Ευρυνόμη (ή Ευρυμέδη), κόρη του βασιλιά των Μεγάρων, Νίσου.

Ονομάστηκε έτσι μετά από τον φόνο του τυράννου της Κορίνθου, Βέλλερου, που έγινε από καθαρή σύμπτωση. Ύστερα απ’ το συμβάν, διέφυγε στη γειτονική Τίρυνθα, στην αυλή του βασιλιά Προίτου, ώστε να προφυλαχτεί και να εξαγνιστεί απ’ τον φόνο. Η σπάνια ομορφιά, η μόρφωση και το σθένος του δεν άφησαν ασυγκίνητη τη γυναίκα του Προίτου, Άντεια (ή Σθενέβοια), η οποία εξύφανε σχέδιο για να τον κατακτήσει. Πιστός στις αρχές του, και για να μην προδώσει την εμπιστοσύνη του Προίτου, ο Βελλεροφόντης αρνήθηκε τον έρωτά της. Τυφλωμένη από πάθος για εκδίκηση, η Άντεια τον διέβαλλε στον Προίτο, ότι δήθεν θέλησε να την αποπλανήσει και να την κακοποιήσει. Παρ’ όλη την οργή του, o Προίτος –σεβόμενος τους ιερούς νόμους της φιλοξενίας, και μη μπορώντας να φονεύσει αυτόν που ο ίδιος είχε εξαγνίσει από φόνο– αποφάσισε να εξορίσει τον Βελλεροφόντη στη Λυκία της Μικράς Ασίας, στον βασιλιά και πεθερό του, Αμφιάνακτα (ή Ιοβάτη). Φρόντισε όμως να δώσει στον Βελλεροφόντη, μαζί με τα δώρα που τον συνοδεύανε, ένα διπλωμένο ξύλινο πινάκιο στο οποίο έγραφε ότι πρέπει φονευθεί ο απεσταλμένος, εξηγώντας και τους λόγους.

Ερχόμενος στη Λυκία, ο Βελλεροφόντης απόλαυσε για εννέα ημέρες όλες τις τιμές και τον σεβασμό που άρμοζαν σ’ έναν επίσημο προσκεκλημένο. Όταν, τη δέκατη ημέρα, ο Αμφιάναξ διάβασε το πινάκιο, βρέθηκε κι αυτός σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί, όπως κι ο Προίτος, δεν μπορούσε να παραβιάσει τους ιερούς νόμους της φιλοξενίας και να σκοτώσει τον καλεσμένο του. Η λύση που σκέφτηκε ήταν απλή. Βέβαιος πως τον στέλνει στον θάνατο, κατάφερε να πείσει τον Βελλεροφόντη να καταφέρει το ακατόρθωτο: να εξοντώσει τη Χίμαιρα, ένα αιμοβόρο τέρας με 3 φύσεις (λιονταριού, αίγαγρου και δράκοντα), το οποίο κατέκαιγε τη χώρα.

Με τη βοήθεια του Πήγασου (του φτερωτού αλόγου που του δώρισε ο πατέρας του, ο Ποσειδώνας, και το οποίο κατάφερε να δαμάσει με τη βοήθεια του χρυσού χαλιναριού που του χάρισε η Θεά Αθηνά), ο Βελλεροφόντης θα αναλάβει να φέρει εις πέρας τη δύσκολη αποστολή. Στη διασκευή αυτή του μύθου θα έχει να παλέψει όχι μόνο με το αιμοβόρο θηρίο, αλλά και με ανθρώπους με ισχύ και εξουσία, αδίστακτους και ανελέητους. Μετά την πάλη του με τη Χίμαιρα, με την υπερφυσική του ανδρεία, το ψυχικό του σθένος και την αγωνία της ψυχής του να ξεπεράσει το ανθρώπινο μέτρο και να σπάσει τα γήινα δεσμά, θα αντιμετωπίσει νέους άθλους, που θα του αναθέσει ο Αμφιάναξ για να τον ξεφορτωθεί. Σε καθέναν απ’ αυτούς, πάνω απ’ όλα αγγίζοντας τα όρια των δυνάμεών του, θα αναμετρηθεί με τον εγωισμό του, με τις αδυναμίες του, με τα πάθη του και με την ίδια τη θνητή του φύση –αυτήν που κανείς δεν μπορεί να ξεπεράσει χωρίς να διαπράξει ύβρη, χάνοντας έτσι την εύνοια των θεών και κυλώντας απ’ την ευδαιμονία στη δυστυχία και στην απελπισία. Και, όλα αυτά σε μια χώρα παραδομένη στο χάος, οι πολίτες της οποίας ζούνε με την αγωνία της επιβίωσης, μέσα στην καταπίεση, στην απάτη και στην ψευτιά, και με τους οποίους ο ήρωας συμπάσχει και θέλει να ελευθερώσει απ’ τα δεσμά της ανομίας και της πλάνης.

 

Comments are closed.