«Ασύμμετρος Πόλεμος» – Μυθιστόρημα του Νίκου Τσουρλάκη

Καλοκαίρι του 2023

Κομοτηνή. Ξημερώματα, 04:15

Ένα σκούρο μπλε βαν με μεταλλικές ζάντες και σκούρα φιμέ τζάμια, έτρεχε με μεγάλη ταχύτητα πάνω στη λεωφόρο Κωνσταντινουπόλεως με κατεύθυνση την πόλη της Κομοτηνής. Στις μπροστινές θέσεις κάθονταν δύο μαυροφορεμένοι άντρες, προστατευμένοι με αλεξίσφαιρα γιλέκα και καλυμμένοι με κουκούλες τύπου μπαλακλάβα, ενώ στα πίσω καθίσματα μέσα στην κλούβα, τέσσερεις γεροδεμένοι ένοπλοι περίμεναν αμίλητοι την στιγμή που το αυτοκίνητο θα σταματούσε έξω από τη βίλα στην οποία έμενε ο στόχος. Λίγο πριν το τέλος της λεωφόρου, μετά το Σισμανόγλειο Γενικό Νοσοκομείο, ο οδηγός έστριψε απότομα τ’ όχημα αριστερά και λίγα στενά παρακάτω έκοψε ταχύτητα, έσβησε τα φώτα πορείας και μέσα στο μισοσκόταδο του μικρού δρόμου άφησε το όχημα να κυλήσει, με τον κινητήρα να δουλεύει στο ρελαντί, ώσπου το ακινητοποίησε μπροστά από τη μικρή βίλλα. Ο συνοδηγός γύρισε στ’ αριστερά του και τράβηξε το μικρό παραθυράκι που ένωνε το πιλοτήριο με την καμπίνα των επιβατών. Πέρασε το χέρι μέσα από το μικρό συρταρωτό παράθυρο και σήκωσε τον αντίχειρα του , δίνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το σήμα στους τέσσερεις ένοπλους πως η επιχείρηση ήταν έτοιμη να ξεκινήσει. Ο πρώτος από τους τέσσερεις εισβολείς έγνευσε καταφατικά, γύρισε προς τους υπόλοιπους άντρες και αφού τους έδωσε το ΟΚ, κάνοντας ακριβώς την ίδια χειρονομία με τον συνοδηγό, κατέβασε μπροστά στα μάτια του την διόπτρα νυκτός που ήταν περασμένη πάνω στο κράνος τύπου κέβλαρ το οποίο φορούσε και όπλισε το αυτόματο υποπολυβόλο που κρατούσε.