«Άγιος Ψεύτης ο Κυψελιώτης» – Μυθιστόρημα του Γιώργη Φιλίππου

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να γράψεις την αλήθεια με το όνομά σου. Η ματαιοδοξία σου θα την ξεδοντιάσει ή χειρότερα, θα την φτιασιδώσει. Η αλήθεια, το τελευταίο νόμισμα που κρατάω στο πουγκί μου για να πληρώσω το βαρκάρη, είναι βρώμικη, άσχημη και μαύρη από το ξύλο. Θαρρώ πως πια αφορά μονάχα ανθρώπους που δεν με γνώρισαν ποτέ. Όσους ξανοίγονται τώρα στους ορθάνοιχτους, επικίνδυνους δρόμους και αναρωτιούνται αν έχει βρεθεί κι άλλος κόσμος στο σταυροδρόμι με πλατύ χαμόγελο και άδειο πιστόλι. Όσους ξενυχτάνε, καπνίζουν και ονειρεύονται. Γράφω στα κρυφά, στις ενδιάμεσες ώρες απ’ όλα τα υπόλοιπα. Είναι μια αγκαλιά ιστορίες που έχουν ξεμείνει ορφανές. Ήρθε ο καιρός να ζευγαρώσουν και να κουρνιάσουν στις κυνηγημένες σκέψεις σου. Θα ξεκινήσουμε φυσικά, από την αρχή, πίσω, στο τέλειο, ανέπαφο και δίχως σημάδια δέρμα.