«Starboard Home» – Αποσπάσματα του Γιάννη Αντάμη

last myth standing

Το βιβλίο αυτό γράφτηκε κατά παραγγελία. Αφορμή για τη συγγραφή και τη δημοσίευσή του, τη δεδομένη κρίσιμη στιγμή, υπήρξε η συμπλήρωση δέκα χρόνων λειτουργίας ενός μπαρ. Το γεγονός αυτό ενδεχομένως να φαίνεται ασήμαντο, ακόμα και στα μάτια αναγνωστών που γνωρίζουνε το μαγαζί, το μύθο και την ιστορία του. Πολλοί θα πουν, φαντάζομαι, και τι μας νοιάζει, δηλαδή, η σχέση σου, ρε φίλε, με τη νυχτερινή ζωή της πόλης σου και με τα στέκια που συχνάζεις; Και θα έχουν δίκιο προφανώς, για αυτό και τους παρακαλώ να κλείσουν άμεσα αυτό το μικρομυθιστόρημα και να διαβάσουν κάτι άλλο, το οποίο θα νιώθουν πως έχει κάτι να τους πει και να τους ωφελήσει. Και να με ευχαριστήσουν για το προλογικό αυτό σημείωμα, όπου φροντίζω εγκαίρως να τους προειδοποιήσω για τους κινδύνους έλλειψης ενδιαφέροντος που το βιβλίο αυτό μπορεί να εμπεριέχει. Επίσης, ακόμα και εκείνοι, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν συνδεθεί, έχουν μισήσει, αγαπήσει ή και τα δυο το Posh και τη μυθολογία του, μπορεί και να ενοχληθούν με τον τρόπο που στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται τα πράγματα. Κι αυτό το θεωρώ εξίσου εύλογο, αφού ο τρόπος μου αυτός δύσκολα θα μπορούσε να γίνει και τρόπος των πολλών ή έστω ένας κάπως πιο συμβατικός τρόπος όλων των άλλων. Νομίζω πως στους περισσότερους αυτό που δε θα τους αρέσει είναι που δε θα μπορέσουν να δούνε τον δικό τους εαυτό πλάι στον αφηγητή δικό μου. Καταλαβαίνω. Αλλά γιατί δε γράφετε τότε, ρε παλικάρια, την δική σας εκδοχή; Τι; Δηλαδή εγώ, μαλάκας είμαι που την έγραψα; Καλά, μπορεί και να είμαι λίγο. Μόνο να ξέρετε πως την Ιστορία δεν την γράφουν ακριβώς οι νικητές, αλλά μάλλον οι τελευταίοι επιζώντες. Έτσι, όπως εγώ επέζησα των γεγονότων που δοκίμασα να αφηγηθώ, έτσι θα επιζήσει –τουλάχιστον μέχρι να το πάρετε απόφαση και να μου απαντήσετε- και η δική μου αφήγηση των άλλων αφηγήσεων, που όλα αυτά τα χρόνια πολλές φορές απείλησαν την αρτιμέλεια των μύθων της ζωής μου.