“Εκφυλισμός της ώχρας κηλίδας” – Δοκίμιο του Αντώνη Αντωνάκου

0

ekfylismosΤίτλος: “Εκφυλισμός της ώχρας κηλίδας”

Συγγραφέας: Αντώνης Αντωνάκος

Είδος: Δοκίμιο

Εκδόσεις Αδέσποτος Σκύλος

Άδεια διανομής: Ελεύθερη διάθεση

Σελίδες: 186

Έτος έκδοσης: 2014

 

 

 

 

✔ Κατεβάστε το e-book:

  PDF    Διαβάστε

 

✔ Περιγραφή:

Κυβιστικό γυναικείο πορτραίτο

Όταν ακουμπά κλειστή τη βεντάλια στα χείλη της σημαίνει άρνηση. Όταν την κουνάει αργά αργά σημαίνει αδιαφορία. Αλλά, μια γυναίκα που περνά το δείκτη της πάνω σε ανοιχτή βεντάλια εκφράζει μια πρόσκληση. Κι η κλειστή βεντάλια που απομακρύνει μια τούφα μαλλιά απ’ το πρόσωπο σημαίνει, Μη με ξεχνάς. Η γυναίκα είναι σπουδαγμένη μέσα στις καλαμποκιές και στα παλιά καλοκαίρια. Είναι νυφούλα που φεγγοβολάει στις ασβεστωμένες αυλές. Καθισμένη σ’ ένα πεζούλι ξεφλουδίζει το κρεμμύδι του γάμου. Έχει ανατραφεί με το λιβανιστήρι του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Έχει ποζάρει στα σουρεαλιστικά παρεκκλήσια της οικογένειας. Πότε νιώθει βασίλισσα και πότε σύζυγος του αυτοκράτορα. Ελπίζει στις γλυκές αναμονές. Ζει μέσα στα όνειρα που κάνουν άλλοι γι’ αυτήν. Θέλει να τη λατρεύουν. Τελικά τη ζωγραφίζουν. Ποζάρει στον πρώτο τυχόντα. Βρίσκεται σε πόλεμο. Πάνω στο μουσαμά δέχεται επίθεση. Διυλίζεται, κόβεται σε γωνίες, μπαίνει σε προοπτική, τεμαχίζεται, εκμηδενίζεται. Πότε είναι μια γυναίκα που γελάει και πότε μια γυναίκα που κλαίει. Πότε χαραγμένη σαν ζέβρα και πότε χορεύτρια με κόκκινα βυζιά. Είναι μια συγκέντρωση γραμμών, μια σπείρα, ένας κοχλίας. Ένας αστεροειδής. Είναι τεμαχισμένη στα τέσσερα. Είναι σύνθεση κυβιστική. Έχει τριπλό στόμα. Δαγκωμένα δάχτυλα, ένα μάτι. Είναι αθώα και όμορφη. Έρμαιο του εραστή. Η μήτρα της ένα μυδράλιο. Σπαραχτικά λιβάδια και συμμετρίες. Το ελπιδοφόρο άνοιγμα. Το απελπισμένο βλέμμα. Έχει δουλέψει φασόν στου Δουρίδα. Έχει γυαλίσει θολωτά καμπαναριά. Έχει κρύψει τα χείλη της σε φαρδιές φούστες. Έχει ξεψυχήσει σε ζυθοποιεία και πριονιστήρια. Σκοτώνει έναν δράκο και γεννιούνται δέκα. Πιστεύει στο θεό και στο διάβολο. Πιστεύει στον έρωτα και στα μικροπράγματα. Ξέρει πως κάποτε τα καλούπια σπάνε και τα ποτάμια ανεβαίνουν προς την πηγή. Είναι θεούσα και χαρτορίχτρα. Ένα κολασμένο πλάσμα παραδομένο σε πατεράδες, μανάδες και συζύγους. Μια γριά ανακατώστρα. Η Ευρυδίκη ανάμεσα στους νεκρούς. Μια Μαύρη θάλασσα. Μια Βαλτική. Μια τρικέφαλη Εκάτη. Μια ηδονική Κωστάντζα που αυνανίζεται με το δάχτυλο. Μια μαυρομάτα που κρατάει την παλάμη της κλειστή, λες και φοβάται μήπως διαβάσει κανείς εκεί κάποιο σημάδι!

 

Comments are closed.