«Θεία Πρόνοια» – Διήγημα του Πέτρου Μπιρμπίλη [✩audio-book]

Ήταν ένα ζεστό καλοκαίρι. Όλοι είχαν φύγει για διακοπές. Όλοι εκτός από εκείνον. Μόνος του είχε ξεμείνει στην πόλη. Αύγουστος ο μήνας. Οι δρόμοι άδειοι, άδειος κι αυτός μέσα του. Στεναχωριόταν, δεν τα ‘χε υπολογίσει έτσι. Όμως κάτι το ένα κάτι το άλλο, οι αναποδιές πολλές, πάνε οι διακοπές. Με παράπονο κοιτούσε τον ουρανό, ξαπλωμένος στο στρώμα που είχε βγάλει στη βεράντα μπας και νικήσει τον καύσωνα, όταν τα αυτιά του τα χάιδεψε ένα θρόισμα. Ένιωσε να τον τυλίγει μια παράξενη αύρα, ένα αεράκι. Δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς και γιατί, δεν ασχολιόταν με τέτοια, αλλά το μυαλό του πήγε από μόνο του σε κάτι άλλο, σε κάτι πέρα από αυτόν τον κόσμο, σε μια δύναμη μακριά απ’ την λογική. Χωρίς να το κατανοεί, αλλά με τη σιγουριά μέσα του, κατάλαβε ότι ήταν το πνεύμα του καλοκαιριού αυτό το αεράκι.