«Ο χρόνος είναι αναπνοές» – Μυθιστόρημα της Χαρούλας Αποστολίδου

0

Τίτλος: «Ο χρόνος είναι αναπνοές»

Συγγραφέας: Χαρούλα Αποστολίδου

Είδος: Μυθιστόρημα

Ψηφιακή έκδοση

Άδεια διανομής: Creative Commons BY-NC-ND  (Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Όχι παράγωγα έργα)

Σελίδες: 347

Έτος έκδοσης: 2018

 

✔ Κατεβάστε το e-book:

  PDF    Διαβάστε

 

✔ Περιγραφή:

«Έξω! Έξω ο χτικιάρης! Μακριά!»
«Κατέβα! Τώρα αμέσως! Έξω ο άρρωστος!»
«Κάτω ο χλεμπονιάρης!»
«Κάτω, ρε! Κατεβάστε τον!»
«Έξω το χτικιό! Μακριά! Αλήτη!»
«Τι θες; Να κολλήσει όλος ο κόσμος; Έξω ο μαραζιάρης!»
Ο οδηγός του λεωφορείου βάζει μπροστά και μαύρα σύννεφα καπνού ξεχύνονται στη Συγγρού. Οι λιγοστοί που κυκλοφορούν στο δρόμο είναι χωμένοι στα πανωφόρια τους. Βιάζονται να τελειώσουν τις δουλειές τους και να πάνε στη ζεστασιά του σπιτιού τους. Οι μαγαζάτορες κατεβάζουν τα στόρια. Ένας λούστρος παρακαλεί για το μεροκάματο κι ο σαλεπιτζής μόλις έδωσε το τελευταίο αχνιστό ποτήρι σε έναν καλοντυμένο περαστικό. Χειμωνιάτικο απόγευμα. Ο Μάρτιος του 1936 κοντεύει να τελειώσει και το κρύο περονιάζει τα κόκκαλα. Βρέχει. Πιο ψηλά, γύρω από το Ασβεστοχώρι, το χιόνι ασπρίζει σιγά σιγά την πλάση. Οι επιβάτες στριμώχνονται ο ένας δίπλα στον άλλο. Οι αναπνοές τους κολλούν στα τζάμια και τα θολώνουν. Ένας τελευταίος πηδά μέσα στο όχημα, ακριβώς πριν κλείσουν οι πόρτες. Ο οδηγός καθαρίζει το τζάμι του με ένα στουπί και πατάει γκάζι.
Είμαι κι εγώ μέσα στο λεωφορείο. Κάθομαι δίπλα στον οδηγό.

 

Comments are closed.