«Νικόπολη, ο Οίκος του Εκδίκου Γεωργίου» – Σύγγραμμα του Ευάγγελου Α. Παυλίδη

Ο οίκος του εκδίκου Γεωργίου, όπως τελικά είναι ορθότερο να ονομάζεται το μεγαλοπρεπές κτίριο δυτικά της βασιλικής Α, γνωστό στην έως τώρα βιβλιογραφία ως «Βασιλόσπιτο», «Επισκοπείο» ή «Επισκοπικό Μέγαρο» και πρόσφατα ως «Παλάτι», ήλθε εν μέρει στο φως κατά τις ανασκαφές του Αλεξάνδρου Φιλαδελφέως, που διεξήχθησαν υπό την αιγίδα της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα. Όταν το 1913 ο Φιλαδελφεύς αρχίζει την ανασκαφή «του κοινώς καλουμένου Βασιλόσπιτου», αποκαλύπτει το περιστύλιο και εικάζει αρχικά ότι πρόκειται για πλούσια έπαυλη ή ανάκτορο, χωρίς να αποκλείει και την ταύτισή του με αγορά. Δύο χρόνια αργότερα αναφέρει ότι πρόκειται «περί συναφούς προς την αποκαλυφθείσαν Βασιλικήν οικοδομής και δη Μητροπολητικού Μεγάρου». Αποκαλύπτει τα επόμενα έτη θαυμάσια ψηφιδωτά δάπεδα στις στοές του περιστυλίου, ανάμεσα στα οποία και αυτό με την επιγραφή + ΕΠΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΚΔΙΚΟΥ, και τελικώς εγκαταλείπει τη διερεύνησή του, επικεντρωνόμενος στην ανασκαφή της βασιλικής Β. Έκτοτε ο χώρος είχε εγκαταλειφθεί, με αποτέλεσμα, όταν το 1961 ο Αναστάσιος Ορλάνδος σχεδιάζει την κάτοψη των ερειπίων του κτίσματος, να μη διασώζεται πλέον σχεδόν τίποτα από τα ψηφιδωτά δάπεδα.