«Κρητική Ιστορία (αρχαία και νέα)» – Σύγγραμμα του Αδαμάντιου Γ. Κρασανάκη

Ο Όμηρος στην Οδύσσεια (τ 178 – 183) αναφέρει ότι η Κρήτη είχε αναρίθμητο κόσμο και 90 πόλεις (στην Ιλιάδα Β 645 – 652 ανα-φέρει ότι η Κρήτη ήταν «εκατόμπολις», ότι είχε 100 πόλεις) από τις οποίες ονομάζει μόνο τις εξής επτά: την Κνωσό, την έδρα του Μίνωα και με επίνεια το Ηράκλειο και την Αμνισό, την πυργωμένη Γόρτυνα, τη Λύκτο, τη Μίλητο, τη λευκόγειο Λύκαστο, τη Φαιστό και το Ρύτιο. Αναφέρει επίσης ότι οι κάτοικοι των ως άνω πόλεων της Κρή-της ήσαν άλλοι Κύδωνες, άλλοι Ετεοκρήτες, άλλοι Αχαιοί, άλλοι Δω-ριείς και άλλοι Πελασγοί, οι οποίοι έλαβαν μέρος στην εκστρατεία της Τροίας , άρα όλες αυτές οι φυλές ήταν και αυτές ελληνικές, αφού ο πόλεμος αυτός έγινε μεταξύ των Ελλήνων (των καλούμενων τότε Δα-ναών ή Αχαιών ή Αργείων ή Πανελλήνων) και των βαρβάρων της Ασίας (Τρώων κ.α.) με αρχηγό όλου του κρητικού στρατού τον Ιδο-μενέα και με υπαρχηγό τον Μηριόνη , άρα η Κρήτη τότε ήταν ενιαίο σύνολο, ένα Κράτος, και οι οποίοι εκστράτευσαν με ογδόντα ολό-μαυρα καράβια, το μεγαλύτερο στόλο του εν λόγω πολέμου.