«Δεν ξέρω, αν η Γη γυρίζει» – Ποίημα του Βελιμίρ Χλέμπνικοφ [✩audio-book]

Η ηθοποιός Βίκυ Καλπάκα διαβάζει το ποίημα Δεν ξέρω, αν η Γη γυρίζει (1909) του πιο αινιγματικού Ρώσου φουτουριστή Βελιμίρ (Βίκτωρ) Χλέμπνικοφ (1885-1922), «Προέδρου Υδρογείου Σφαίρας», όπως αποκαλούσε τον εαυτό του, που έφυγε από τη ζωή μόλις στα 37 χρόνια. Η Μαρίνα Τσβετάγιεβα μιλούσε για Ποιητική Σχολή του Χλέμπνικοφ, την οποία ονόμασε «λυγμός του αηδονιού». Και πράγματι, τα ποιήματα του είναι γραμμένα με την γλώσσα των πουλιών – εύηχη, διαπεραστική, είναι η γλώσσα του μέλλοντος, αλλά ίσως και του παρελθόντος, βαθιάς αρχιαιότητας, όταν όλα τα ζωντανά πλάσματα στη Γη μιλούσαν την ίδια γλώσσα και καταλαβαίνονταν. Δεν ήταν τυχαίο: ο πατέρας του Χλέμπνικοφ ήταν γνωστός ορνιθολόγος, και έμαθε το γιο του να συνεννοείται με το βασίλειο των πουλιών. Μόνο που ο Βίκτωρ, που έγινε στην πορεία Βελιμίρ, αποκόπηκε από τη Γη, ζούσε και πετούσε στο δικό του Σύμπαν, έφτιαξε τη δική του γλώσσα, την οποία καταλάβαιναν (και συνεχίζουν να καταλαβαίνουν) οι εκλεκτοί. Όχι οι εκλεκτοί με την κοινή έννοια, αλλά όσοι, όπως και ο ποιητής, βλέπουν πέρα από την καθημερινότητα, στις απαρχές της ίδιας της ζωής.