«42 μέρες» – Μυθιστόρημα (σχεδόν) του Βασίλη Πεσλή

Ο Αντώνης είναι ένας μεσήλικας χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις από τη ζωή –και δεν τον νοιάζει καθόλου! Μετά το έμφραγμα της χήρας μάνας του, αναγκάζεται να επιστρέψει στο πατρικό, ώστε να την προσέχει. Η συμβίωση μαζί της δυσχεραίνεται από το γεγονός ότι η κυρα-Τασία είναι γεμάτη παραξενιές, οπισθοδρομικές αντιλήψεις και εμμονές, οι οποίες πολλαπλασιάζονται με την έλευση του κορωναϊού. Με την επιβολή της καραντίνας, όμως, ο Αντώνης έχει ν΄αντιμετωπίσει ξαφνικά μια ολόκληρη πολυκατοικία, αφού κάθε ένοικος κουβαλάει τα δικά του κουσούρια. Ο συνωμοσιολόγος του κτιρίου, η ψωνισμένη κυρία διαχειριστού, η υποχόνδρια γειτόνισσα, η γυναίκα των ονείρων του, ένα μαύρο λαμπραντόρ και διάφοροι άλλοι θα μετατρέψουν τον αναγκαστικό εγκλεισμό σε μια σουρεαλιστική εμπειρία που θα δοκιμάσει ακόμη περισσότερο τη σχέση μάνας-γιου.