“Εικών και Λόγος του Θεού” – Σύγγραμμα του Κωνσταντίνου Ιω. Γεωργιάδη

0

eikwn-kai-logosΤίτλος: “Εικών και Λόγος του Θεού” – Εικονολογία της Εκκλησίας: Ιστορικό πλαίσιο, φιλοσοφικὲς προϋποθέσεις καὶ θεολογικό υπόβαθρο

Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Ιω. Γεωργιάδης

Είδος: Σύγγραμμα

Εκδόσεις Σαΐτα

Άδεια διανομής: Creative Commons BY-NC-ND  (Αναφορά δημιουργού – Μη εμπορική χρήση – Όχι παράγωγα έργα)

ISBN 978-618-5147-25-9

Σελίδες: 190  //  Έτος έκδοσης: 2015

 

✔ Κατεβάστε το e-book:

  PDF

 

✔ Περιγραφή:

Ἡ τέχνη, ἐν προκειμένω ἡ εἰκαστική, πέραν τῆς αἰσθητικῆς της ἀξίας, ἀποτελεῖγλώσσα, ἡ ὁποία ἐμφανίζει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα ἔναντι τοῦ λόγου. Τὸζήτημα εἶναι τὶ πολυσήμαντο θὰ ἀποκαλύψει ὠς ἔκφραση τοῦ καλλιτέχνη-δημιουργοῦ της, κυρίως δὲ τοῦ περιβάλλοντος πολιτισμοῦ τὸ ὁποῖο ὁ τελευταῖοςἀφουγκράζεται. Ἐναπόκειται στὴν εἰκονολογία νὰ ἀποκωδικοποιήσει τὸ σημανονφαινόμενον τῆς εἰκονογραφίας, ἐμβαθύνοντας στὸ (ν)σημαινόμενον ἢ πρωτότυπον.

Παρόλη τὴ σαφὴ διάκριση μεταξὺ τοῦ λληνος λόγου καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς πίστεως, τὰ δύο αὐτὰ μεγέθη συναντῶνται ἔναντι τῆς σύγχρονης σκέψης. Δὲνἐγκλωβίζονται στὴν ἐπιφάνεια τῆς εἰκόνας, ἀλλὰ διαβαίνουν πρὸς ἕνα νοούμενον(θεον) κάλλος, ἂν καὶ αὐτὸ ἔχει ἄλλη ταυτότητα σὲ κάθε περίπτωση. Τὸ νοηταὐτὸ κάλλος συνδέεται ὀργανικὰ καὶ ἀντανακλᾶ στὸ ασθητό, τὸ ὁποῖο οὐδόλωςἐννοεῖται αὐτόνομο. Ἔτσι ἐξηγεῖται ὅτι στὴν ἀρχαιοελληνικὴ καὶ βυζαντινὴεἰκονολογία λείπει μία αἰσθητικὴ κατὰ τὸ σημερινὸ πρότυπο. Αὐτὸ κάθε ἄλλο παρὰμαρτυρεῖ ἔνδεια στοὺς ὀρίζοντες τῆς σκέψης, τὴν ὑπέρβαση δὲ τοῦ δευτερεύοντος πρὸς τὸ πρωτεῦον.

Τὸ μεῖζον ἐρώτημα: ἡ εἰκονολογία θὰ μείνει στὴν ἀποκωδικοποίηση τῆςἱστορίας, τῶν κάθε εἴδους ἀντιλήψεων ἀνὰ ἐποχὴ καὶ τόπο, μέσα ἀπὸ ἕναν φερ᾽εἰπεῖν ἀναγεννησιακὸ πίνακα, ἢ θὰ προσεγγίσει τὸν ἄκτιστο Θεὸ μέσα ἀπὸ τὶς Ἱερὲς Εἰκόνες; Ἐπ᾽ αὐτοῦ, ἐκκλησιαστικοὶ πατέρες καὶ σύνοδοι ἀποφαίνονται ὁμοφώνως:ἡ μορφ τοῦ νσάρκου Θεο Λόγου, ὡς κτύπωμα καὶ ποτύπωμα κατὰ ἕναν αὐστηρὸ στορικ ρεαλισμό, ποὺ τὴ διακρίνει ἀπὸ τὴ λοιπὴ μορφολογία (πεδίο μὲν τῆς ἐλεύθερης δημιουργίας τοῦ καλλιτέχνη, μὲ κυρίαρχες δὲ τὶς λληνικςκαταβολές), δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι γία, «τι γιον κα τ πρωτότυπον».

 

[ Πηγή: www.saitapublications.gr ]

 

Comments are closed.