«Άσκοπες μετακινήσεις» – Αποσπάσματα του Γιάννη Αντάμη

φαντασια

-διπλωμα, αδεια κ ασφαλεια, παρακαλω.
-οριστε.
-χμμ.. η ασφαλεια εχει ληξει.
-οχι, αποκλειεται.
-κ ομως.. να, δειτε.
-τι να δω; 8 φεβρουαριου ληγει.
-χμμ.. ναι, μαλλον δικιο εχετε.
-μαλλον;
-ναι, τελος παντων.. η αδεια ειναι στο ονομα σας;
-ε, ναι. δεν φαινεται;
-απο πού να φανει;
-απο το διπλωμα που κρατατε στα χερια σας, μηπως;
-ναι, ενταξει.. μαλλον..
-παλι μαλλον;
-για τιποτα δεν μπορουμε να ειμαστε σιγουροι.
-καλα, ναι.. εννοειται.
-στη φωτογραφια του διπλωματος, παντως, φαινεστε πολυ νεοτερος.
-ε, τοτε που το εβγαλα.. φανταζεστε να φαινομουν μεγαλυτερος;
-οχι.
-τι οχι;
-δεν φανταζομαι.
-α, να το κανετε καμια φορα. δεν ξερετε ποσο πολυ βοηθαει