“Τα φιλιά” – Ποιητική συλλογή του Βασίλη Λαλιώτη

Οι τελευταίοι του γιασεμιού στο φράχτη όταν
είχεν οσμή η τρυφερότητα
να πυρακτώνουν των χειλιών το τόξο
στην ορατή μεριά ενός τοπίου σκοτεινού
που εξαντλητικά σκηνοθετούσα

Κάτι που σιγολιώνει και μια ζέστα
μεσημέρι πάντα
σ’ ένα μακρύ δικαιωμένο καλοκαίρι

Και λογιών λογιών κρύσταλλα
στο μεγάλο βάθος των φιλιών Όπως

να ’μαι δόκιμος στων χειλιών σου την άχνη
και ταυτοχρόνως να ’χω καθαρήν την εικόνα μας
προφίλ
και να ελίσσεται ο υπαινιγμός των ερώτων

***