“Πρώτα Κατάλοιπα” – Ποίηση του Φώτη Παπαδόπουλου

Εκεί που η άρχουσα τάξη της χώρας συντηρούσε και συντηρεί σωματικώς τους πόθους της έζησε ο Φώτης Παπαδόπουλος, στην αλήθεια εκείνου που βγάζει την πιο βρώμικη όψη του γιατί πιστεύει πως το θύμα του δε θα έχει ποτέ δημόσιο βήμα να του απαντήσει. Μια μεγάλη βιβλιοθήκη αλήθειας σήμερα σίγησε. Ο Φώτης βρήκε βήμα και έδειξε λαϊκή ευγένεια και μεγαλοσύνη σε όλους εκείνους που τον έγραψαν εξαρχής στις παράπλευρες απώλειες της αδηφάγου ζωής τους. Έγραψε μερικά τραγούδια, τα εξαφάνισε όπως και τη φωνή του πριν φύγει. Ήθελε να τον αγαπούν. Όπως όλοι. Εδώ ό,τι περισώθηκε για την ώρα στο «ποιείν» και σε μια συνέντευξη. Δεν υπάρχει αμάξι να σε πάει στη νέα Οδό Λιοσίων που κίνησες. Αλλιώς θα σε πήγαινα άλλη μια φορά.
Β.Λ.