“Πληροφορική Κινηματογραφία”

Χάρη στη χρήση γραφικών με υπολογιστή για την υλοποίηση κινούμενων εικόνων γεννήθηκε ένας νέος οπτικοακουστικός κλάδος, η πληροφορική κινηματογραφία και ένας νέος τύπος δημιουργού, ο πληροφορικός κινηματογραφιστής. Αν και είναι ευρύτερα γνωστό ότι το εργαλείο δουλειάς του πληροφορικού κινηματογραφιστή είναι ο υπολογιστής, λίγοι γνωρίζουν με ποιον τρόπο κατασκευάζονται αυτές οι εικόνες. Η δημιουργική δραστηριότητα καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου που συντηρεί το μύθο του δημιουργού-μάγου, ο οποίος χρησιμοποιεί τον υπολογιστή σαν ένα μαγικό ραβδί απ’ όπου ξεπηδούν εικόνες.

Ένα μεγάλο μέρος αυτής της πρακτικής συνίσταται στον χειρισμό τρισδιάστατων αντικειμένων σ’ ένα νοητό τρισδιάστατο χώρο που απαιτεί από την πλευρά του πληροφορικού κινηματογραφιστή τη χάραξη νέων στρατηγικών σκηνοθεσίας. Θα πρέπει να εφευρεθούν οι σωστές αναλογίες γι’ αυτόν τον νέο τρόπο παρουσίασης που προτείνει η εργαλειοθήκη της πληροφορικής κινηματογραφίας.

Παίρνοντας την εργαλειοθήκη αυτή ως σημείο εκκίνησης, θα δώσουμε βάρος στη σχέση που διατηρεί μαζί της ο πληροφορικός κινηματογραφιστής (κεφ. 1). Το πανόραμα των σκηνοθετικών τεχνασμάτων, που εφαρμόστηκαν στη διάρκεια της σύντομης ιστορίας της πληροφορικής κινηματογραφίας, θα μας επιτρέψει να διακρίνουμε τέσσερις σταθερές ιδιότητες του ψηφιακού χώρου (κεφ. 2). Οι σχέσεις του πεδίου απεικόνισης και του πεδίου δεδομένων θα αποτελέσουν το θέμα του επόμενου κεφαλαίου (κεφ. 3), το οποίο θα καταλήξει στα χαρακτηριστικά των σκηνοθετικών στρατηγικών στη μη διαδραστική ταινία. Στη συνέχεια θα εξετάσουμε τη σχέση του θεατή με την εικόνα που του παρουσιάζεται, υπό το φως της διάδρασης, μιας τεχνικής που ευνοεί την παρέμβαση στο προσομοιωμένο περιβάλλον της δράσης. Τέλος θα παρουσιάσουμε επιλεγμένες στρατηγικές σκηνοθεσίας στη διαδραστική ταινία. (κεφ. 4).