«Οκτώ Σονέτα» – Συλλογή του Γουίλιαμ Σαίξπηρ

Μακάρι οι νιοι κι ωραίοι πιότεροι να ’ναι,
της ομορφιάς ο ανθός μη μαραθεί –
σαν φύγουνε μια μέρα οι που γερνάνε
στο ταίρι η θύμηση να μη χαθεί.

Μα μες στη φωτεινή σου τη ματιά,
τρώγεσ’ εσύ απ’ τη φλόγα του φωτός σου
κι όπου ήταν πλούτη, η φτώχεια μένει πια –
κακός σου οχτρός, ο ολόγλυκος εαυτός σου.