«Λυκόφως» – Θεατρικό έργο της Μαρίας Φυντανή

Από το καλοκαίρι του 1942, στο Μόναχο της ναζιστικής Γερμανίας, μια ομάδα φοιτητών με το όνομα «Λευκό Ρόδο» αρχίζουν να κυκλοφορούν προκηρύξεις για τα εν εξελίξει εγκλήματα των Ναζί: την εξόντωση των Εβραίων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τον στρατοκρατικό ολοκληρωτικό όλεθρο – όλα αυτά για τα οποία οι συμπολίτες τους μετά από χρόνια θα δικαιολογηθούν πως «δεν γνώριζαν». Δεν θα σωπάσουμε ποτέ – θα είμαστε η συνείδησή σας – ποτέ δεν θα κάνουμε ειρήνη μαζί σας, επιμένουν στα κείμενά τους. Τους πρώτους μήνες του 1943 η οργάνωση εξαρθρώθηκε, τα μέλη της συνελήφθησαν, καταδικάστηκαν σε θάνατο από το ναζιστικό δικαστήριο και εκτελέστηκαν δια αποκεφαλισμού. Ανάμεσα στους πρώτους εκτελεσμένους και η ψυχή της οργάνωσης, η 22χρονη Σόφι Σολ: το όνομά της έγινε συνώνυμο με τη μη βίαιη αλλά ανυποχώρητη αντίσταση στη μεγαλύτερη δομημένη κτηνωδία της Ιστορίας.

Στο Λυκόφως, πρώτο θεατρικό έργο της Μαρίας Φυντανή, διαθλάται η ιστορία του «Λευκού Ρόδου» – και, μέσα από αυτήν, η ιστορία της ανάγκης για αγάπη στο βάθος της βίας. Οι θύτες και τα θύματα ζυγώνονται, οι σκιές του παρελθόντος επιστρέφουν, το άψογο πρόσωπο της Ιστορίας θολώνει, οι προσδοκίες γίνονται ανατριχίλες, η σάρκα νυχτώνει. Ωστόσο, κάτω από το φαρμακωμένο πάπλωμα του τρόμου συντελείται μία ακόμη μοναδική συνάντηση – ένα ακόμη επεισόδιο της μεγάλης συνάντησης των ανθρώπων.

θανάσης τριαρίδης