«Η Τρίχα» – Ποίημα του Διονυσίου Σολωμού

Εδιάβασα, μου φαίνεται, σε γαλλική φυλλάδα
να λέει κανείς τα ονείρατα πως είναι κουταμάδα.
Αλλιώς για μένανε φρονώ, γιατ’ όποιος τα ξετάζει
και της καρδιάς και του νοός πολλά κρυφία σπουδάζει.
Κι έπειτα, κάποια είν’ απ’ αυτά σαν του νερού γαλήνη,
που ανθρώπους, δένδρα και βουνά στον κόρφο του αναδίνει
και το πουλί το πλουμιστό οπ’ έρχεται από πέρα
και χαιρετάει τον ουρανό και το γλυκόν αέρα
και κάνει εις όσους τ’ αγρικούν αγάπη να αιστανθούνε
(παράξενη παρόμοιαση για κείνα που θα βγούνε!).
Όπως κι αν είναι η υπόθεση, που θέλει ας κάμει κρότο!
Εγώ όσα βλέπω ονείρατα τα λέω, κι ιδού το πρώτο.