«Η πράσινη μποτίλια» – Αφήγημα του Κωνσταντή Στεφανουδάκη

Είναι από τις φορές που νομίζω ότι τα πόδια μου δε πατάνε πουθενά στέρεα, σα να αιωρούμαι αλλά όχι με την ανάλαφρη αίσθηση αλλά σα χαμένος.

Νομίζω ανακάλυψα ότι αυτό που μου έλειπε ήταν η μαγεία, το παραμύθι τελικά απέκτησε άλλο τέλος. Ο ήρωας που ψάχνει την μποτίλια και δεν ξέρει την πιο βαθιά και ξεχασμένη του επιθυμία, ανακαλύπτει ότι αυτή τη βρήκε και την εκπλήρωσε μαζί με την ανακάλυψη του μηνύματος. Η επιθυμία του δεν είναι άλλη από το παραμύθι, το παραμύθι που γίνεται πραγματικότητα, την απόδραση από τους νόμους που τον κυκλώνουν.

Η αποκάλυψη μου γέμισε δάκρυα τα μάτια, η πιο βαθιά και ξεχασμένη μου επιθυμία στάθηκε μπροστά μου, ήταν μια απόδραση από τους νόμους αγκαλιά με ένα παραμύθι που θα γινόμουν κι εγώ ένα κομμάτι του.