“Κλειδιά και αντικλείδια: Γλωσσική ετερότητα στην Ελλάδα”

Ο Λάμπρος Μπαλτσιώτης μάς οδηγεί σε ένα ταξίδι στη γλωσσική μνήμη της Ελλάδας. Αρβανίτικα, μεγλενίτικα, ρωμανικά, τουρκικά, σεφαρδίτικα και τόσες άλλες γλώσσες και διάλεκτοι μιλήθηκαν και μιλιούνται ακόμη σ’ αυτό τον τόπο. Μια ιστορική και γλωσσολογική διαδρομή που αποδεικνύει ότι η πολλαπλότητα στον ελληνικό χώρο είναι συνιστώσα του πολιτισμού μας και η αντίληψη περί γλωσσικής ομοιογένειας μια ιδεολογική κατασκευή.

Η παρουσία των “άλλων” υπάρχει στη συλλογική μας μνήμη. Το ερώτημα είναι γιατί μας δυσκολεύει τόσο στη σχολική τάξη; Ίσως γιατί η αντίληψη της ομοιογένειας ενισχυμένη από αντίστοιχες διδακτικές πρακτικές που αποδέχονται τη μια και μόνη αλήθεια, τη μια και μοναδική ερμηνεία, τη μία σωστή απάντηση, μάς έχει οδηγήσει στον εξοστρακισμό του διαφορετικού. Όμως η διδακτική πράξη είναι ένα ταξίδι όπου ο καθένας και η καθεμία κουβαλάει τις εμπειρίες, τις μνήμες του και τις ερμηνείες του για τον κόσμο γύρω του.