Γράφει η Αγάπη //
[ Πηγή: https://agapireads.wordpress.com ]
[Σημαντική σημείωση: στο παρακάτω άρθρο, αξιολογώ την εμπειρία ανάγνωσής μου στο kindle paperwhite της Amazon. Πρόκειται για μια 100% ειλικρινή άποψη, χωρίς καμία πρόθεση προώθησης του προϊόντος. Δεν αναφέρομαι στο διάβασμα από άλλες συσκευές ανάγνωσης, γιατί δεν έχω δοκιμάσει καμία άλλη πέραν του kindle.]
Ήθελα εδώ και καιρό να σας γράψω την εμπειρία μου με τα βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή(από εδώ και πέρα e-books, για λόγους συντομίας) και ποια καλύτερη χρονική στιγμή από την εβδομάδα που διανύουμε, η οποία είναι αφιερωμένη σ’ αυτά; Για όσους δε γνωρίζουν, η εβδομάδα 4-10 Μαρτίου 2018 είναι μία εβδομάδα όπου οι αναγνώστες παροτρύνονται να διαβάσουν ένα βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή. Συμμετέχω κι εγώ, διαβάζοντας το When breath becomes air, την άκρως συγκινητική αυτοβιογραφία του Paul Kalanithi, ενός κορυφαίου νευροχειρουργού που έφυγε άδοξα στα 36 του από καρκίνο. Το βιβλίο κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο «Όταν η ανάσα γίνεται αέρας» από τις εκδόσεις Πατάκη.
Περισσότερες πληροφορίες για την εβδομάδα «διαβάστε ένα e-book» μπορείτε να βρείτε στο άρθρο της Ανοικτής Βιβλιοθήκης εδώ.
Για αρχή, οφείλω να σας πω ότι είμαι ο τύπος αναγνώστη που λατρεύει τα έντυπα βιβλία. Λατρεύω να τα θαυμάζω στη βιβλιοθήκη, στα ράφια των βιβλιοπωλείων, να τα αγγίζω, να τα ξεφυλλίζω, να τα μυρίζω και όλα τα υπόλοιπα creepy πράγματα που κάνουν όσοι είναι ερωτευμένοι μ’ αυτά. Γι’ αυτό και η άποψή μου ήταν πάντοτε ότι το ηλεκτρονικό βιβλίο δε «φτουράει μία» μπροστά στο έντυπο και ότι αυτοί που διαβάζουν με αυτόν τον τρόπο χάνουν όλη την ουσία και τη μαγεία της ανάγνωσης.
Μέχρι που τον Ιανουάριο του 2017 μου πήραν δώρο το Kindle Paperwhite της Amazon. Στην αρχή ήμουν επιφυλακτική, καθώς δεν ήξερα πολλά πράγματα για το kindle, ούτε είχα κάνει ποτέ έρευνα αγοράς για ηλεκτρονικές συσκευές ανάγνωσης. Να φανταστείτε, νόμιζα ότι ο μοναδικός τρόπος να διαβάζεις e-books σε αυτή τη συσκευή είναι να τα αγοράσεις από το amazon. Με λίγο googlάρισμα ανακάλυψα ότι τα πράγματα δεν ήταν καθόλου έτσι.
Η αρχική σελίδα του Kindle.
Υπάρχει μια δωρεάν εφαρμογή για τον υπολογιστή, το Calibre, με το οποίο μπορείς να οργανώσεις τη βιβλιοθήκη σου στο kindle και να μετατρέπεις εύκολα τα αρχεία από epub σε mobi (που είναι και ο συμβατός τύπος αρχείων για το kindle).
Κατέβασα λοιπόν πρώτα κάποια δωρεάν ebooks που διατίθενται στο internet από τους συγγραφείς τους για να δω επιτέλους πώς είναι να διαβάζεις σ’ ένα τέτοιο μέσο. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι ο χαρακτηρισμός “paperwhite” είναι πάρα, μα πάρα πολύ εύστοχος. Δεν αντιλαμβάνεσαι ότι διαβάζεις από μία οθόνη, καθώς στη χαμηλότερη φωτεινότητα το kindle μοιάζει με μια σελίδα βιβλίου που έχει τη γνωστή «κιτρινίλα». Σιγά – σιγά άρχισα να το απολαμβάνω. Η ώρα που διαβάζω συνήθως είναι το βράδυ πριν κοιμηθώ, στο κρεβάτι. Αντιλαμβάνεστε ότι με τα έντυπα βιβλία, ειδικά αυτά που είναι ογκώδη, δυσκολεύομαι πάρα πολύ να βρω μια στάση που να με βολεύει και ταυτόχρονα να μειώνει τις πιθανότητες για σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Με το kindle δε συνέβη τίποτα τέτοιο, αφού έχει βάρος μόλις 161 γραμμάρια. Μπορούσα να κάτσω ή να ξαπλώσω άνετα και το χέρι μου δεν πιάστηκε ούτε λεπτό. Τελειώνοντας το διάβασμα της ημέρας (ή της νύχτας, όπως το δει κανείς) και κλείνοντας το kindle, περίμενα να τσούζουν τα μάτια μου, όπως όταν διαβάζω κάτι στο κινητό ή στο laptop. Παραξενεύτηκα πάρα πολύ όταν συνειδητοποίησα ότι τα μάτια μου όχι απλώς δεν πονούσαν, αλλά ήταν ξεκούραστα, χωρίς ξηρασία και πόνο.
Σταδιακά άρχισα να ψαχουλεύω περισσότερο τη μαγική αυτή συσκευή, τις ρυθμίσεις, τις δυνατότητες, τις αμέτρητες εμφανείς αλλά και κρυφές της ρυθμίσεις. Κάποια πολύ καλά χαρακτηριστικά της κατά τη γνώμη μου είναι τα εξής:
- Ξεκινάω από το αγαπημένο μου: πρόκειται για μια μικρή ένδειξη κάτω αριστερά, η οποία σου δείχνει πόση ώρα έχεις ακόμη μέχρι να τελειώσεις το κεφάλαιο ή ολόκληρο το βιβλίο, αφού πρώτα μελετήσει τον αναγνωστικό σου ρυθμό. Αυτό από τη μία είναι καλό, από την άλλη όχι και τόσο, ειδικά σε βιβλία που έχουν σύντομα κεφάλαια. Γιατί όταν ξέρεις ότι ένα κεφάλαιο θα σου πάρει 5-10 λεπτά, καταλήγεις να ξοδεύεις πολλά «5 λεπτά ακόμη» και – ωπ! Ξημέρωσε.
Δύο λεπτά, τι είναι δύο λεπτά; Και κάπως έτσι ξημέρωσε. - Μπορεί να συνδεθεί σε δίκτυο WiFi και διαθέτει και δικό του browser. «Διαβάζει» ακόμη και εικόνες (χωρίς χρώμα).
- Είναι συνδεδεμένο με το Goodreads, το οποίο υπάρχει by default στη συσκευή, ώστε να βαθμολογείς γρήγορα τα βιβλία σου.
- Υπάρχει η δυνατότητα οργάνωσης των βιβλίων σε φακέλους.
- Η διάταξη της σελίδας (κάθετη/οριζόντια), αλλά και το μέγεθος και το είδος της γραμματοσειράς ρυθμίζεται ανάλογα με τις προτιμήσεις του χρήστη.
- Μπορείς να βάλεις «σελιδοδείκτη» στα σημεία του βιβλίου που θες να επιστρέψεις, καθώς και να κρατήσεις σημειώσεις ή να υπογραμμίσεις χωρία που σου αρέσουν.
Το χρήσιμο λεξικό! - Υπάρχει η δυνατότητα χρήσης λεξικού, το οποίο αυξάνει κατά πολύ την ευκολία ανάγνωσης ξένων βιβλίων. Πατώντας συνεχόμενα σε μια λέξη ή φράση, σου εμφανίζονται τρεις καρτέλες: η πρώτη περιέχει τον πλήρη ορισμό της, μαζί με παραδείγματα χρήσης της μέσα σε πρόταση. Η δεύτερη, κάνει αναζήτηση στη Wikipedia για τη συγκεκριμένη φράση (βοηθάει πολύ αν θέλεις να δεις πού πέφτει μια πόλη ή ποιος είναι αυτός ο συγγραφέας που αναφέρεται στο βιβλίο). Στην τρίτη καρτέλα γίνεται αυτόματα η μετάφραση της λέξης/φράσης στη γλώσσα που θέλουμε. Δυστυχώς τα ελληνικά δεν υπάρχουν, οπότε η τρίτη καρτέλα δε μου έχει φανεί χρήσιμη.
Βλέπετε λοιπόν ότι δεν πρόκειται απλώς για μια συσκευή που «διαβάζει» και προβάλλει αρχεία ηλεκτρονικών βιβλίων, αλλά για ένα εργαλείο το οποίο κάνει την ανάγνωση μια εξατομικευμένη εμπειρία λόγω της προσαρμοστικότητάς του σε κάθε προτίμηση του χρήστη. Και φαντάζομαι πως και τα υπόλοιπα e-readers, προκειμένου να την ανταγωνιστούν, θα έχουν εξίσου πολλές επιλογές.
Τώρα, όσον αφορά το οικονομικό κομμάτι, η συσκευή απ’ όσο είδα κοστίζει γύρω στα 100-120 ευρώ. Είναι από τις ακριβές συσκευές ανάγνωσης, δεδομένου ότι μπορείτε να βρείτε και e-reader με 50 ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, τα λεφτά του «τα βγάζει» και με το παραπάνω. Μετά από έναν χρόνο χρήσης του, βάζοντάς τα κάτω, συνειδητοποίησα ότι εξοικονόμησα περίπου 200 ευρώ διαβάζοντας κάποια από τα βιβλία μου σε ηλεκτρονική μορφή αντί έντυπης. Σας φαίνεται μεγάλο το νούμερο; Δεν είναι, εάν αναλογιστούμε τα δωρεάν ebooks που μπορείτε να βρείτε, τη σημαντική διαφορά τιμής με το έντυπο βιβλίο και τις προσφορές που κάνουν πολλοί εκδοτικοί οίκοι και διάφορα site, όπως το amazon. Επομένως, ίσως θα ήταν μια καλή λύση για άτομα που θέλουν να διαβάζουν πολύ, αλλά ζορίζονται οικονομικά.
Σε ένα γενικότερο πλαίσιο αξιολόγησης, τα e-readers είναι σαφώς πιο οικολογικά, όχι μόνο λόγω του χαρτιού που δεν παράγεται, αλλά και της εξοικονόμησης που προκύπτει επειδή δεν καταναλώνουμε ενέργεια ανάβοντας το φως, αφού η οθόνη προσφέρει άκρως ικανοποιητική φωτεινότητα. Ακόμη, η διάρκεια ζωής της μπαταρίας είναι πολύ μεγάλη, το οποίο συνεπάγεται ότι δεν χρειάζεται συχνή φόρτιση (προσωπικά το φορτίζω μια φορά κάθε δύο εβδομάδες, κάνοντας μέτρια χρήση του).
Αξίζει τελικά να διαβάζει κανείς e-books;
Από οικονομικής και οικολογικής άποψης, σίγουρα ναι. Από εκεί και πέρα, όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα γούστου και κυρίως συνήθειας. Αποτιμώντας την πολύμηνη χρήση του kindle, δεν πιάνω τον εαυτό μου να εκτιμά λιγότερο τα έντυπα βιβλία, ούτε να μην αγοράζει καινούρια. Κάθε άλλο, φέτος χρειάστηκε να αγοράσω δεύτερη βιβλιοθήκη, αφού η πρώτη είναι τόσο μπουχτισμένη από βιβλία στρατηγικά τοποθετημένα σαν τουβλάκια του tetris που φοβάσαι να περάσεις από μπροστά μην τυχόν και σου έρθει κανένα στο κεφάλι.
Σαν αναγνωστική εμπειρία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, αν και μερικές φορές αισθάνομαι μια μονοτονία. Ίδια γραμματοσειρά, ίδια διάταξη, ίδιο μέγεθος σε κάθε βιβλίο. Το μόνο που αλλάζει είναι το περιεχόμενο. Η ανάγνωση είναι μεταξύ άλλων και αισθήσεις, καλώς ή κακώς. Το να μυρίζεις τις σελίδες και να αγγίζεις το οπισθόφυλλο καθώς κρατάς το βιβλίο είναι κάτι που στα e-readers απουσιάζει. Ωστόσο, αυτό δε μ’ έχει αποτρέψει από το να αγαπήσω μερικά εξαιρετικά βιβλία που έτυχε να διαβάσω σε ηλεκτρονική μορφή.
Σας παροτρύνω να δοκιμάστε να διαβάσετε ένα βιβλίο ηλεκτρονικής μορφής στο κινητό, στον υπολογιστή, στο e-reader κάποιου φίλου. Εάν ανησυχείτε για την κούραση από την οθόνη των συσκευών που δεν είναι αποκλειστικά για ανάγνωση, θα σας πρότεινα να αναζητήστε δωρεάν εφαρμογές (υπάρχουν κάμποσες) που κάνουν την οθόνη σας κατάλληλη για διάβασμα και κουράζουν πολύ λιγότερο το μάτι. Αξιολογήστε την εμπειρία με αντικειμενικότητα και αν δεν σας αρέσει, ε, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου, ούτε οι πρώτοι θα είστε ούτε οι τελευταίοι.
Αλλά δε χρειάζεται να υπάρχει τυφλή προκατάληψη απέναντι σε κάτι, χωρίς να το έχουμε δοκιμάσει, δε νομίζετε;
