«Για ένα μικρό κομμάτι χαρτί» – Μυθιστόρημα του Χριστόφορου Παπαχαραλάμπους

Τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο να ξεχωρίζει από τα άλλα μέλη του ζωικού βασιλείου; Πολλά, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, το μεγαλύτερο ίσως απ’ όλα είναι η ικανότητά του να φιλοσοφεί. Η φιλοσοφία είναι το χαρακτηριστικό εκείνο γνώρισμα που τον διαφοροποιεί και τον κατατάσσει στο υψηλότερο σημείο της ιεραρχίας. Αυτή του η ικανότητα είναι που χωρίζει τον κόσμο του σε καλό και κακό, σε άσπρο και μαύρο, στο πριν και το μετά. Και που του δίνει να νιώσει μέσα σε κάθε του κύτταρο αυτό το ξεχωριστό αίσθημα της ελευθερίας, το πολυτιμότερο αγαθό που του έχει χαρίσει το μυαλό του συνάμα και το δυσκολότερο.

Ο συγγραφέας κινεί τον ήρωά του πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί που τον κάνει να ταλαντεύεται προς όλες τις κατευθύνσεις, ωθώντας τον όμως παράλληλα προς το δρόμο που πραγματικά ήθελε να πάρει και που στη ζωή του απέφευγε ακόμα και να τον κοιτάξει. Η λύτρωση όμως δεν είναι πάντα κάτι απλό κι εύκολο, απαιτεί θάρρος και δύναμη.

Μια ιστορία που δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα και η οποία θα μπορούσε να αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός. Δοσμένη στο μεγαλύτερο μέρος της μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή της που παλεύει να φέρει ισορροπία στον κόσμο του χωρίς όμως οι συνθήκες να τον ευνοούν παρά τη μεγάλη ευκαιρία που του δίνεται.