«Εγώ και εσύ» – Διήγημα του Κώστα Χαραλάμπους & της Γεωργίας Κολοβελώνη

Οι οδηγίες ήταν λίγες και ακριβείς. Δύο συγγραφείς έπρεπε να γράψουν μαζί μια ιστορία πάνω σε ένα κοινό θέμα, το οποίο θα διαπραγματευόταν διαδοχικά ο ένας μετά τον άλλον, γράφοντας ο καθένας τη δική του εκδοχή. Η προκήρυξη είχε σκοπό να ωθήσει στη συνεργασία ζευγάρια, έτσι ώστε να δημιουργήσει προϋποθέσεις επικοινωνίας, αφού είναι κοινώς παραδεκτό ότι οι ανθρώπινες σχέσεις συνεχώς αλλοτριώνονται και οδεύουν σε βίους μοναχικότερους. Αυτό το σκοτεινό πέπλο που χαρακτηρίζει την εποχή μας θέλησε να διαταράξει η πρόσκληση για τη συγγραφή.

Το διακύβευμα ήταν θεμιτό. Αλλά μπορεί αυτή η συλλογική δημιουργία να αποτελέσει αφορμή, πέραν του προσωρινού της χαρακτήρα, για την εδραίωση μιας διαρκέστερης «συνεργασίας» δύο ανθρώπων; Μην έχοντας τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε όλα τα ζευγάρια, για να απαντήσουμε ίσως στο ερώτημα, απευθυνθήκαμε σε δύο από τους συγγραφείς ζητώντας τους να κρατήσουν, τρόπον τινά, ένα ημερολόγιο, για να ρίξουμε μια ματιά, εκ των έσω, σε αυτή την υποχρεωτικά εγκατεστημένη προϋπόθεση της συνύπαρξής τους. Με αφορμή τα κείμενα ίσως προκύψει κάποιο συμπέρασμα για αυτούς ή για τον ευγενή σκοπό του διαγωνισμού. Ίσως πάλι και όχι.