“7 δοκίμια” – Συλλογή του Δήμου Χλωπτσιούδη

Εφτά δοκίμια που ξεφεύγουν όμως από τον κλασικό ορισμό καθώς η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας είναι γλαφυρή και όχι στενά φιλολογική–επιστημονική, προσπαθούν να περιγράψουν το σύγχρονο γίγνεσθαι με όρους κατανοητούς κι εύληπτους. Με προσεγγίσεις προσεγμένες και στην παραμικρή τους διατύπωση, επιχειρείται η ερμηνεία φαινομένων που απαντώνται στη σημερινή κοινωνία χωρίς όμως ο συγγραφέας να παραμένει μόνο στις διαπιστώσεις, αλλά προχωρά ένα βήμα πιο πέρα δίνοντας και προτείνοντας λύσεις, άλλοτε άμεσα κι άλλοτε έμμεσα.

Εφτά δοκίμια ελέγχουν μια κοινωνία που μουδιασμένη αναζητά την ταυτότητά της και έρχονται ως μία απάντηση στην κατάρρευση του εγώ, το μηδενισμό και την κατασκευή μύθων, συνθημάτων και φραγμών. Στο κέντρο πάντα ο Άνθρωπος που συμπιέζεται κάτω από το βάρος κοινωνικών συμβάσεων, έτσι όπως αυτές καθορίζονται από πολιτικά και ιδεολογικά συστήματα.

Έννοιες όπως ηθική, ελευθερία, ουμανισμός αλλά και άγνοια, λαϊκισμός και ρατσιμός απογυμνώνονται και αναλύονται με στόχο πάντα την απελευθέρωση της σκέψης και την απαγκίστρωσή της από θεωρίες και δόγματα που την κρατούν όμηρο μέσα στην ίδια της την υποτιθέμενη ελευθερία. Υπάρχουν όμως και φιλοσοφικές αναφορές, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως στα δυο τελευταία δοκίμια, που θέτουν ερωτήματα κι επαναπροσδιορίζουν ορισμένες σταθερές που θεωρούνται από τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων ως αυταπόδεικτες αξίες.

Εφτά κείμενα που κηρύττουν την ελευθερία της σκέψης, την ανοχή και πολεμούν το φανατισμό, τη μισαλλοδοξία και τις προκαταλήψεις ως απάνθρωπα κατασκευάσματα, που αντιπαλεύουν τα στερεότυπα, τον ατομισμό και το μισανθρωπισμό του ΚΑ’ αιώνα.