“40 μονοπάτια” – Ποιητική συλλογή της Χαράς Λεδάκη

Υπάρχουν μονοπάτια σκοτεινά. Μονοπάτια επικίνδυνα. Δρόμοι ποδοπατημένοι ή καθαροί σαν το διάφανο τρεχούμενο νερό, απέραντοι ως τον ουρανό μα και δυσκολοδιάβατοι. Μπορείς να επιλέξεις να τα βαδίσεις με συντροφιά είτε χωρίς, κατάλληλα εφοδιασμένος για τη διαδρομή είτε αφήνοντας την τύχη να δουλέψει για εσένα. Επιβάλλεται να μη γνωρίζεις πού πηγαίνεις. Σε όποιο σταυροδρόμι κι αν διαβείς, όμως, ένα πράγμα θα πρέπει να θυμάσαι: δεν υπάρχει κανείς άλλος πέρα από ‘σένα και το μονοπάτι. Κι ας συνοδοιπορείς, πάλι ο καθένας μόνος του πορεύεται. Όσο εσύ κοιμάσαι, εκείνο παίρνει τη μορφή του αιώνιού σου αντιπάλου κι όλο χτίζει στο δρόμο σου εμπόδια, για να λοξοδρομήσεις ή, καμιά φορά, να συνειδητοποιήσεις πως δε διάβαινες σωστά. Σ’ αυτά τα μονοπάτια υπάρχουν τα πάντα μα και τίποτα. Υπάρχεις μονάχα εσύ και η διαδρομή σου. Εσύ, για που βαδίζεις;